برنامه ریزی درسی و مدیریت زمان برای معلمان و دانش آموزان

زمان از جمله عواملی است که تمام فعالیت های انسان را به نوعی تحت تاثیر قرار می دهد . محدود بودن زمان و گستردگی فعالیت هایی که انسان به دنبال انجام آن است سبب می شود تا تناسب بین زمان و بهره وری فعالیت ها از دغدغه های اصلی باشد . استفاده نامناسب از زمان سبب اتلاف هزینه ها و منابع خواهد شد . زمان از منابع غیر قابل برگشت در سازماندهی فعالیت ها می باشد. مدیریت زمان از عناصر اصلی موفقیت فردی و اجتماعی محسوب می شود، لذا در برنامه ریزی باید به این عامل توجه ویژه مبذول شود. آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از فعالیت های عمده جوامع از تاثیر عامل زمان مستثنی نیست .به منظور مدیریت خوب و موفق،زمان یک عامل قابل توجه و مهم است. میزان زمان اختصاص داده شده به فعالیتهای مختلف کلاس درس باید با توجه به علائق دانش آموزان ، استانداردهای آموزشی و نتایج تحقیقات باشد نه علایق معلم . او باید به این سوالها پاسخ دهد که دانش آموزان چه نیازهایی دارند ، به چه قسمت های از محتوای آموزشی نیازشان بیشتر است و چه مقدار زمان مورد نیاز است و یک مساله مهم دیگر اینست که ظرفیت یادگیری دانش آموزان از نظر زمانی چقدر است.امروزه با وجود ایجاد تغییرات عمیق در نظام آموزش و پرورش و تغییر در سیاست ها و برنامه ریزی های آموزشی، بعضی از معلمان در رویارویی با مسائل و مشکلات آموزشی فاقد توانایی های لازم و اساسی هستند و از روش های قدیم و مهارت های سنتی و انفرادی برای اداره ی کلاس خود استفاده کنند. همین امر باعث کندی شکل گیری فرایند یاددهی- یادگیری و آسیب پذیری امر آموزش شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، مدیریت زمان ، معلمان ، دانش آموزان ، نظام آموزش و پرورش