نقش یادگیری مبتنی بر پروژه در پرورش تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان ابتدایی

یادگیری مبتنی بر پروژه (PBL) به عنوان رویکردی نوین در نظام آموزش و پرورش، بستری را فراهم می آورد که در آن دانش آموزان از طریق انجام پروژه های واقعی و معنادار، مهارت هایی نظیر تفکر انتقادی و خلاقیت را توسعه دهند. در این پژوهش، ابتدا به بررسی مفاهیم و مبانی نظری یادگیری مبتنی بر پروژه، تفکر انتقادی و خلاقیت پرداخته شده است، سپس پیشینه مطالعاتی مرتبط مرور شده و نقش مکانیسم های کلیدی PBL در رشد این مهارت ها تحلیل می شود. نهایتا پیشنهادات کاربردی برای معلمان و سیاست گذاران آموزشی ارائه می گردد. PBL با ایجاد محیطی پویا و مشارکتی، دانش آموزان را به سمت پرسشگری، کاوش، حل مسئله و ارائه راه حل های نوآورانه سوق می دهد. این رویکرد، برخلاف روش های سنتی که بر حفظ کردن اطلاعات تمرکز دارند، یادگیری عمیق و پایدار را تضمین می کند. درک عمیق تر از چرایی و چگونگی وقوع پدیده ها، یکی از ثمرات کلیدی PBL است که به طور مستقیم با تقویت تفکر انتقادی گره خورده است. به طور مشابه، در طول فرآیند طراحی و اجرای پروژه، دانش آموزان فرصت های بی شماری برای به کارگیری ایده های جدید، آزمایش فرضیه های مختلف و خلق محصولات منحصربه فرد پیدا می کنند که این امر، بستر مناسبی برای شکوفایی خلاقیت فراهم می آورد. این تحقیق با هدف روشن سازی جنبه های مختلف این ارتباط، به بررسی عمیق تر مولفه های PBL و تاثیر آن ها بر پرورش این دو مهارت حیاتی در دوران ابتدایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر پروژه ، تفکر انتقادی ، خلاقیت ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش نوین ، یادگیری فعال ، مهارت های قرن ۲۱