بررسی مفهوم روانشناسی رشد و تاثیر آن در بهبود یادگیری دانش آموزان مختلف

یکی از مهمترین اصول روان­شناسی رشد این است که آموزگاران نمی­توانند صرفا به دانش­آموزان آگاهی بدهند. دانش­آموزان باید آگاهی را در ذهن خودشان بسازند. به طور مثال آموزگاران می­توانند نردبانی را در اختیار دانش آموزگاران قرار دهند که به درک عالی­تر منتهی می­شود، اما دانش­آموزان خودشان باید از این نردبان بالا بروند که به نظریه­های یادگیری مبتنی بر این عقیده نظریه­های یادگیری سازه­نگر گفته می­شود و اساس این نظریه این است که اگر یادگیرنده بخواهد اطلاعات پیچیده را متعلق به خودش کند باید شخصا به آن پی ببرد. نظریه سازنده نگر یادگیرنده را به صورتی در نظر می­گیرد که همواره اطلاعات جدید را با قواعد قدیمی مقایسه می­کند و بعد در صورتی که این قواعد مفید نباشد آنها را اصلاح می­کنند. این دیدگاه اشاره عمیقی برای تدریس دارد، زیرا اعلام می­دارد که دانش آموزان نقش بسیار فعالتری در یادگیری خودشان دارند. راهبردهای سازنده­نگر به خاطر تاکید بر دانش­آموزان به عنوان یادگیرندگان فعال معمولا آموزش "دانش­آموز محور" نامیده می­شوند. در کلاس دانش­آموز محور آموزگار به جای فرزانه حاضر در صحنه به راهنمای در حاشیه تبدیل می­شود که به جای سخنرانی کردن و کنترل نمودن تمام فعالیت­های کلاس درس به دانش­آموزان کمک می­کند معنی خودشان را کشف کنند. انقلاب سازنده­نگر در تاریخچه آموزش و پرورش ریشه­های عمیقی دارد. این دیدگاه از نظریه پیاژه و ویگوتسکی کمک زیادی گرفته است که هر دو تاکید دارند تغییر شناختی فقط زمانی صورت می­گیرد که برداشت­های قبلی در برابر اطلاعات جدید دستخوش فرایند عدم تعادل شوند. پیاژه و ویگوستکی بر ماهیت اجتماعی یادگیرنده نیز تاکید کرده­اند و هر دو برای ترغیب کردن تغییر ادراکی استفاده از گروه­های یادگیری با توانایی مختلف را توصیه کردند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی رشد ، بهبود یادگیری دانش آموزان ، نظریه های یادگیری ، ماهیت اجتماعی.