بررسی کاربرد بازی های آموزشی هوشمند در بهبود یادگیری دانش آموزان

این مقاله مروری، به بررسی و تحلیل کاربرد بازی های آموزشی هوشمند به عنوان یکی از ابزارهای نوآورانه در نظام تعلیم و تربیت و تاثیر آن بر بهبود ابعاد مختلف یادگیری دانش آموزان می پردازد. با ادغام فناوری هوش مصنوعی، بازی های آموزشی از ابزارهای سرگرمی دیجیتال فراتر رفته و به محیط های یادگیری پویا، تطبیقی و شخصی سازی شده تبدیل شده اند. این پژوهش با استفاده از رویکرد توصیفی-تحلیلی و با مرور گسترده ادبیات موجود، سازوکارها و پیامدهای این ابزارها را مورد کاوش قرار می دهد. یافته های کلیدی نشان می دهد که بازی های آموزشی هوشمند پتانسیل قابل توجهی در بهبود یادگیری در سه حوزه اصلی دارند: حوزه شناختی، از طریق تقویت مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و درک عمیق مفاهیم؛ حوزه عاطفی، با افزایش چشمگیر انگیزش، درگیری (engagement) و نگرش مثبت به یادگیری؛ و حوزه اجتماعی، با فراهم آوردن بستری برای تمرین همکاری، ارتباط و کار تیمی. با این حال، اثربخشی این بازی ها با چالش هایی همچون پیچیدگی طراحی آموزشی، نیاز به ادغام صحیح پداگوژیک توسط معلمان، و مسائل مربوط به دسترسی عادلانه و شکاف دیجیتال روبرو است. این مقاله نتیجه گیری می کند که بازی های آموزشی هوشمند ابزاری قدرتمند برای تحول در آموزش هستند، اما موفقیت آن ها در گرو طراحی متفکرانه، اجرای راهبردی توسط معلمان توانمند و فراهم سازی دسترسی برابر برای همه دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی هوشمند ، یادگیری مبتنی بر بازی ، هوش مصنوعی در آموزش ، گیمیفیکیشن ، انگیزش تحصیلی