مرور تاثیر هوش مصنوعی بر سلامت روان و رفاه تحصیلی فراگیران ابتدایی

این مقاله مروری به تحلیل جامع تاثیرات دوگانه و پیچیده هوش مصنوعی بر سلامت روان و رفاه تحصیلی فراگیران در مقطع حساس ابتدایی می پردازد. با نفوذ روزافزون ابزارهای هوشمند به کلاس های درس، این فناوری به یک عامل محیطی قدرتمند تبدیل شده که می تواند بهزیستی روانی-اجتماعی کودکان را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با سنتز ادبیات موجود، به بررسی این تاثیرات متناقض می پردازد. یافته های کلیدی نشان می دهد که هوش مصنوعی از یک سو می تواند با ارائه یادگیری شخصی سازی شده، کاهش اضطراب ناشی از مقایسه اجتماعی و افزایش حس شایستگی، به تقویت سلامت روان و رفاه تحصیلی کمک کند. از سوی دیگر، چالش های جدی ای مانند فشار ناشی از ارزیابی الگوریتمی مداوم، خطر انزوای اجتماعی، مواجهه با سوگیری های ناعادلانه و ماهیت مبهم روابط عاطفی با عوامل هوشمند، تهدیدهای قابل توجهی برای سلامت روان کودکان محسوب می شوند. این مقاله استدلال می کند که تاثیر نهایی هوش مصنوعی بر بهزیستی فراگیران، ذاتی خود فناوری نیست، بلکه به شدت به کیفیت طراحی، زمینه پداگوژیک و نقش حمایتی و واسطه ای معلم بستگی دارد. در نهایت، نتیجه گیری می شود که یک رویکرد "کودک محور" که در آن سلامت روان و ایمنی روانی بر معیارهای صرفا عملکردی اولویت داده می شود، برای بهره برداری مثبت از هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی، یک ضرورت اخلاقی و آموزشی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سلامت روان ، رفاه تحصیلی ، آموزش ابتدایی ، بهزیستی دانش آموز ، اضطراب تحصیلی