تاثیر هوش مصنوعی بر مسیر گذار از کلاس هوشمند به مدرسه هوشمند

این مقاله مروری به تحلیل نقش محوری و کاتالیزوری هوش مصنوعی در فرآیند گذار از مفهوم محدود "کلاس هوشمند" به چشم انداز جامع و یکپارچه "مدرسه هوشمند" می پردازد. در حالی که کلاس هوشمند نمایانگر به کارگیری ابزارهای دیجیتال به صورت پراکنده و اغلب منزوی در یک فضای آموزشی است، مدرسه هوشمند یک اکوسیستم کامل و به هم پیوسته است که در آن تمام فرآیندهای آموزشی، مدیریتی و ارتباطی با استفاده از داده ها بهینه سازی می شوند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استناد به ادبیات موجود، استدلال می کند که هوش مصنوعی، فناوری کلیدی است که این گذار را از طریق یکپارچه سازی سیستم های ناهمگون، خودکارسازی فرآیندهای پیچیده و ارائه تحلیل های پیش بینانه، ممکن می سازد. هوش مصنوعی به مثابه سیستم عصبی مرکزی عمل می کند که جزایر نوآوری دیجیتال را به یک قاره هوشمند و یادگیرنده متصل می کند. این تحول فراتر از یک ارتقای فناورانه، نیازمند یک بازاندیشی بنیادین در استراتژی، فرهنگ سازمانی و سرمایه گذاری در سرمایه انسانی است. چالش های اصلی در این مسیر شامل حاکمیت داده، مدیریت تغییر و تضمین عدالت دیجیتال است. در نهایت، این مقاله نتیجه می گیرد که مسیر گذار به مدرسه هوشمند، سفری از دیجیتالی سازی صرف به سمت هوشمندسازی واقعی است که موفقیت آن در گرو استفاده راهبردی از هوش مصنوعی برای خلق یک سازمان آموزشی انطباق پذیر، کارآمد و دانش آموزمحور است.

کلیدواژه ها:

مدرسه هوشمند ، کلاس هوشمند ، هوش مصنوعی ، تحول دیجیتال ، مدیریت آموزشی ، اکوسیستم یادگیری