نقش تعامل خانواده و مدرسه در پیشگیری از افت تحصیلی و آسیب های اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعامل خانواده و مدرسه در پیشگیری از افت تحصیلی و کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه یک منطقه شهری بود که نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تعامل خانواده و مدرسه، پرسشنامه افت تحصیلی و پرسشنامه آسیب های اجتماعی بود که پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بین ۰/۸۱ تا ۰/۸۸ تایید شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندمتغیره تحلیل شد.نتایج نشان داد که تعامل مثبت و مستمر خانواده و مدرسه با کاهش افت تحصیلی و آسیب های اجتماعی دانش آموزان رابطه معنی داری دارد (p<۰/۰۱). همچنین افت تحصیلی و آسیب های اجتماعی با یکدیگر رابطه مثبت و معناداری دارند، به این معنا که کاهش عملکرد تحصیلی می تواند زمینه ساز بروز مشکلات اجتماعی شود. یافته ها نشان داد که موانعی مانند کمبود آگاهی والدین، عدم هماهنگی والدین و معلمان، مشکلات اقتصادی و اجتماعی خانواده ها و مهارت های محدود معلمان در تعامل با والدین می تواند اثرگذاری تعامل خانواده و مدرسه را کاهش دهد. با این حال، راهکارهایی مانند برگزاری کارگاه های آموزشی برای والدین و معلمان، مشارکت فعال والدین در مدرسه، مدیریت استفاده از فضای مجازی و برنامه ریزی مبتنی بر مشارکت اجتماعی می تواند اثرات مثبت تعامل را تقویت کند.نتایج پژوهش تاکید می کند که ایجاد سازوکارهای مستمر برای تقویت تعامل خانواده و مدرسه، نقش کلیدی در ارتقای کیفیت تحصیلی و سلامت اجتماعی دانش آموزان دارد و می تواند به عنوان یک راهبرد پیشگیرانه موثر در سیاست ها و برنامه های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعامل خانواده و مدرسه ، افت تحصیلی ، آسیب های اجتماعی ، مشارکت والدین ، سلامت اجتماعی