استرس والدینی و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی فرزندان

استرس والدینی به عنوان یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر محیط خانوادگی و به تبع آن بر عملکرد تحصیلی فرزندان شناخته می شود. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین استرس والدینی و عملکرد تحصیلی فرزندان و شناسایی مکانیسم های تاثیرگذاری این پدیده است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی است که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد استرس والدینی و عملکرد تحصیلی انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که استرس والدینی به طور معناداری با کاهش عملکرد تحصیلی فرزندان ارتباط دارد. این تاثیر از طریق مکانیسم هایی چون کاهش کیفیت تعاملات والد-فرزند، کاهش حمایت عاطفی، و ایجاد محیط پرتنش در خانه صورت می گیرد. نتایج این پژوهش اهمیت مدیریت استرس والدینی را در بهبود عملکرد تحصیلی فرزندان نشان می دهد و پیشنهادهایی برای کاهش این استرس ارائه می نماید.

کلیدواژه ها:

استرس والدینی ، عملکرد تحصیلی ، تعاملات خانوادگی ، حمایت والدینی ، محیط خانوادگی