نقش ورزش در رشد شناختی و مغزی دانش آموزان

ورزش به عنوان یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد شناختی و سلامت مغزی دانش آموزان شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهند که فعالیت های ورزشی منظم موجب افزایش جریان خون به مغز و تقویت ارتباطات عصبی می شود که این عوامل به بهبود فرآیندهای شناختی مانند یادگیری، حافظه و توجه کمک می کند (جعفری دهکردی، ۱۴۰۱). از دیدگاه علوم تربیتی، ورزش با تحریک بخش های مختلف مغز از جمله هیپوکامپ که نقش مهمی در حافظه و یادگیری دارد، می تواند زمینه را برای بهبود توانایی های تحصیلی فراهم آورد (خدایی و تقیلو، ۱۴۰۱). فعالیت های جسمانی منظم به ویژه ورزش های هوازی می توانند موجب افزایش تولید هورمون های رشد و عوامل نوروتروفیک شوند که در رشد و نگهداری سلول های مغزی نقش حیاتی دارند (گنجی و شهولی پور، ۱۴۰۱). همچنین، ورزش باعث بهبود مهارت های اجرایی مغز مانند برنامه ریزی، کنترل خود و انعطاف پذیری شناختی می شود که این مهارت ها برای موفقیت تحصیلی ضروری هستند (نباتی و همکاران، ۱۴۰۴). علاوه بر این، دانش آموزانی که فعالیت های ورزشی را به صورت منظم دنبال می کنند، نسبت به همسالان خود در آزمون های شناختی عملکرد بهتری از خود نشان می دهند (فلاح حیدری نژاد و پورقانع، ۱۴۰۳). بنابراین، ورزش به عنوان یک محرک قوی برای رشد شناختی، بهبود عملکرد مغزی و افزایش توانایی های یادگیری در دانش آموزان شناخته می شود.