ارتباط خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی با پیشرفت شناختی کودکان

خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی از جمله عوامل روان شناختی کلیدی هستند که نقش مهمی در شکل گیری و پیشرفت مهارت های شناختی کودکان ایفا می کنند. خودکارآمدی به باورهای فرد نسبت به توانایی انجام موفقیت آمیز یک وظیفه اشاره دارد و انگیزه تحصیلی نیز سطح علاقه، تلاش و تعهد کودک نسبت به یادگیری را شامل می شود. مطالعات پیشین نشان داده اند که کودکان دارای خودکارآمدی بالا، در مواجهه با مشکلات تحصیلی مقاومت بیشتری نشان می دهند و احتمال موفقیت آنها در انجام تکالیف شناختی افزایش می یابد. به همین ترتیب، انگیزه تحصیلی، به ویژه انگیزه درونی، باعث ارتقای توجه، تمرکز و پایداری در یادگیری می شود و به شکل مستقیم بر پیشرفت شناختی تاثیر می گذارد. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین خودکارآمدی، انگیزه تحصیلی و پیشرفت شناختی کودکان است. در این پژوهش، ابزارهای استاندارد سنجش خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی همراه با آزمون های شناختی معتبر برای ارزیابی مهارت های شناختی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها نشان دادند که بین خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی کودکان با پیشرفت شناختی آن ها همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و کودکان با سطح بالاتر خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی، عملکرد بهتری در حوزه های شناختی از جمله حل مسئله، حافظه کاری و مهارت های تفکر انتقادی از خود نشان می دهند. واژگان کلیدی:خودکارآمدی، انگیزه تحصیلی، پیشرفت شناختی، مهارت های شناختی، یادگیری کودکان