بررسی توسعه و کاربردهای اندیشه نونهادگرایی در سیاست شهری

وقتی علوم سیاسی برای اولین بار در اوایل دهه ۱۹۰۰ به عنوان یک رشته علوم اجتماعی ظهور کرد محققان تمایل داشتند با توصیف دقیق ساختارهای قانونی و رسمی که دولت را تعریف می کردند به مطالعه دنیای سیاست بپردازند. این حوزه به طور کلی ابزارهای روانشناسی اجتماعی را که بر رفتار افراد برای درک پدیده های سیاسی تمرکز داشتند پذیرفت اما با گذشت زمان این توضیحات نیز به عنوان توضیحات مارکسیستی و سایر توضیحات ساختاری ناقص تلقی شدند. ظهور نهادگرایی جدید از اواسط دهه ۱۹۸۰ نقطه عطف دیگری در این حوزه بود محققان به تجزیه و تحلیل روش هایی که نهادهای رسمی و غیر رسمی رفتار فردی را ایجاد و محدود می کنند و روش هایی که افراد بر ایجاد و تحول خود ساختارها تاثیر می گذارند روی آوردند. از این زمان مطالعه نهادها نقش برجسته ای در تحقیقات علوم سیاسی داشته است.

کلیدواژه ها:

نونهادگرایی ، سیاست شهری