تعیین اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی بر استرس تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان دختر ابتدایی شهرستان مبارکه

اهمال کاری می تواند در موقعیت های مختلف تحصیلی اتفاق افتاده و میزان استرس تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی بر استرس تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان ابتدایی بود. روش پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان دختر ابتدایی شهر مبارکه بودند. نمونه شامل تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر ابتدایی شهر مبارکه بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش استرس تحصیلی گولام و سلتانا (۲۰۲۲) و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راست بلوم (۱۹۸۴) بود. در این پژوهش از بسته آموزشی فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی در ۱۵ جلسه یک ساعتی استفاده شد. اعتباریابی این بسته آموزشی در پژوهش فکور و همکاران (۱۴۰۱) بررسی شده است. تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ صورت گرفته است. نتایج بیانگر این است که آموزش فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی بر استرس تحصیلی دانش آموزان ابتدایی با ۰.۲۴۰ تاثیرگذار است. آموزش فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی بر اهمال کاری دانش آموزان ابتدایی با ۰.۶۰۳ تاثیرگذار است. پیشنهاد می شود از آموزش فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی انگیزشی جهت کاهش استرس تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش فرزندپروری مبتنی بر روان درمانی ، انگیزشی ، استرس تحصیلی ، اهمال کاری ، دانش آموزان ابتدایی