پیش بینی بهبود عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه بر اساس نگرش مثبت تحصیلی معلمان

هدف پژوهش حاضر مطالعه پیش بینی بهبود عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه بر اساس نگرش مثبت تحصیلی معلمان بود. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۴ میباشند و تعداد آنها برابر ۹۲۰۰۰ نفر میباشد که با توجه به جدول مورگان تعداد نمونه آماری برابر ۳۸۴ نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه - های (عملکرد تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و نگرش تحصیلی جواب دادند و در نهایت با نرم افزار SPSS و با آزمون رگرسیون تجزیه و تحلیل داده ها انجام شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که بین نگرش مثبت تحصیلی معلمان با عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. نتایج نشان میدهد که متغیر نگرش مثبت تحصیلی معلمان (۰۵۷ ( BETA) متغیر بهبود عملکرد تحصیلی را پیش بینی میکند و همچنین نتایج نشان میدهد که متغیر نگرش مثبت تحصیلی معلمان (۰/۵۹=BETA) متغیر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی میکند.

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، شهر کرمانشاه ، نگرش تحصیلی ، معلمان