مدل سازی سینتیکی تجزیه آلاینده 2و4-دی نیتروفنل توسط آنزیم لکاز تثبیت شده بر روی سیلیکای متخلخل با منافذ نانو
محل انتشار: اولین همایش تخصصی زیست پالایی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,267
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOREMEDIATION01_071
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1392
چکیده مقاله:
بیان موضوع: ترکیبات نیتروفنل، یکی از آلاینده های دارای تقدم توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا می باشد. مهم ترین ترکیب این گروه، 2و4-دی نیتروفنل بوده که به طور گسترده در فاضلاب صنایع شیمیایی مختلف و پتروشیمی یافت می گردد. هدف این مطالعه، مدل سازی سینتیکی تجزیه آلاینده 2و4-دی نیتروفنل توسط آنزیم لکاز تثبیت شده بر روی سیلیکای متخلخل با منافذ نانو می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه، آنزیم لکاز بر روی بستر سیلیکای متخلخل با منافذ نانو به روش شیمیایی تثبیت گردید. سپس با در نظرگرفتن متغیرهای مختلف نظیر دما(60-40 درجه سلسیوس)، زمان ماند(12-2 ساعت)، غلظت مدیاتورABTS(mM3-1)، pH(6-4) و غلظت اولیه آلاینده(mg/L30-10)، شرایط بهینه حذف آلاینده موردنظر، به دست آمد. برای سنجش آلاینده باقیمانده در نمونه از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین کارایی سیستم آنزیمی در حذف آلاینده 2و4-دی نیتروفنل با غلظت mg/L10 به میزان 86% و در شرایط دمای 50درجه، مدیاتور mM2، 5=pH و زمان ماند 12 ساعت به دست آمد. افزایش غلظت آلاینده 2و4-دی نیتروفنل از mg/L10 به mg/L30، Km (غلظت سوبسترای لازم برای رسیدن به نیمی از سرعت حداکثر) از mM0175/0 به mM0125/0 کاهش یافته و ضریبVmax (حداکثر سرعت تجزیه آلاینده) از µmoles/min 25/0 به 35/0 افزایش یافت.نتیجه گیری: سیستم آنزیمی لکاز قادر به حذف آلاینده 2و4-دی نیتروفنل از محیط آبی می باشد. از آنزیم تثبیت شده بر روی سیلیکای متخلخل با منافذ نانو می توان در حذف طیف گسترده ای از آلاینده های آلی موجود در آب استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عماد دهقانی فرد
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی البرز
احمد جنیدی جعفری
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
روشنک رضایی کلانتری
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
امیرحسین محوی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :