بررسی خلاءهای حقوقی ایران در جرم انگاری سوء رفتار آموزشی علیه کودکان (با تاکید بر رفتارهای روانی و غیرفیزیکی)

سوء رفتار آموزشی به ویژه در قالب رفتارهای روانی و غیر فیزیکی مانند، تحقیر، تهدید، نادیده گرفتن یا اعمال فشار روانی، از جمله عوامل مهم آسیب رسان به کرامت و رشد کودکان محسوب می شود. در حالیکه بسیاری از کشورها با تصویب قوانین مشخص، این نوع رفتارها را جرم انگاری کرده اند، نظام حقوقی ایران فاقد تعریف دقیق و ضمانت اجرای موثر برای پیشگیری از چنین سوء رفتاری در مدارس و خانواده هاست. این مقاله با روش تحلیلی-تطبیقی و با بهره گیری از اسناد بین المللی، قوانین داخلی و تجربیات حقوقی کشورهای پیشرو (سوئد، آلمان و کانادا) به شناسایی این خلاء قانونی و ارائه راهکارهای اصلاحی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که قوانین ایران عمدتا ناظر بر خشونت فیزیکی هستند و در برابر سوء رفتار روانی، آموزشی ابزار کافی برای حمایت از کودک و پیگرد مرتکب وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سوء رفتار آموزشی ، کودکان ، آزار روانی ، حقوق کودک ، جرم انگاری ، نظام آموزشی ، قانون حمایت از اطفال ، کنوانسیون حقوق کودک