مطالعه ای بر نظامهای انتخاباتی با تاکید بر جمهوری اسلامی ایران

نظام های انتخاباتی به عنوان یکی از ارکان اساسی دموکراسی نقش کلیدی در توزیع قدرت و نمایندگی مردمی ایفا میکنند. این پژوهش به بررسی تطبیقی نظامهای انتخاباتی اکثریتی شامل تک گزینی و لیستی) و تناسبی می پردازد و تاثیرات آنها را بر نتایج انتخابات ترکیب پارلمان و ثبات سیاسی تحلیل میکند. همچنین، نقش احزاب سیاسی در نظامهای تک حزبی، دوحزبی و چندحزبی مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه نظام حقوقی انتخابات در جمهوری اسلامی ایران و سازوکارهای نظارتی آن از دیگر بخشهای این تحقیق است. یافتهها نشان می دهد که نظام اکثریتی با سادگی و سرعت در تعیین نتایج همراه است اما ممکن است نمایندگی اقلیتها را محدود کند. در مقابل نظام تناسبی امکان حضور گسترده تر احزاب را فراهم می آورد اما میتواند به تشکیل دولتهای ائتلافی ناپایدار منجر شود در ایران ترکیب این دو نظام با نظارت شورای نگهبان، الگوی ویژه ای ایجاد کرده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده و داده ها از طریق مطالعه اسناد معتبر گردآوری شده اند نتایج بر اهمیت انتخاب نظام انتخاباتی مناسب برای تقویت دموکراسی و افزایش مشارکت سیاسی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

نظام اکثریتی ، نظام تناسبی ، احزاب سیاسی ، نظارت ، انتخابات ، جمهوری اسلامی ایران