مدل سازی دینامیکی تعامل آلودگی هوا و ترافیک شهری (مطالعه موردی : شهر رشت)

رشد شتابان مالکیت خودروهای شخصی و ناکارآمدی سیستم حمل و نقل عمومی در شهر رشت، منجر به تشدید تردد و تراکم ترافیک و افزایش غلظت آلایندههای کلیدی و مخرب نظیر PM۲.۵ و NOx شده است. این پژوهش با به کارگیری روش دینامیکی سیستمها تعاملات دوسویه ترافیک و کیفیت هوا را در افق ۱۴۰۴-۱۴۱۹ شبیه سازی کرده است مدل طراحی شده در نرم افزار Vensim DSS با استفاده از داده های واقعی ترافیک و آلودگی (۱۳۹۸-۱۴۰۴) کالیبره شده و چهار سناریوی سیاستی شامل سناریوی پایه (BAU) ، جایگزینی ۲۰ ناوگان عمومی با خودروهای برقی (EV۲۰) ، اجرای منطقه کم انتشار (LEZ) و سناریوی ترکیبی ( + EV۲۰ LEZ + اصلاح رفتار سفر را ارزیابی میکند نتایج نشان میدهد سناریوی ترکیبی به طور همزمان تراکم ترافیک را ۲۸٪ و غلظت PM۲.۵ را %۳۷ نسبت به BAU کاهش میدهد در حالی که EV۲۰ و LEZ به تنهایی تاثیر محدودی دارند. همچنین، تاثیر هم افزایی عوامل اقلیمی مانند وارونگی دمایی (زمستانی) و فعالیتهای کشاورزی (سوزاندن کلش برنج) به عنوان تشدید کننده های آلودگی تایید شد. این مطالعه ضرورت سیاست گذاری یکپارچه حمل و نقل – محیط زیست را برای کنترل بحران آلودگی شهر رشت برجسته میسازد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، سیاست گذاری حمل و نقل ، حمل و نقل پایدار ، رشت ، ترافیک شهری