تحلیل چالشهای پذیرش هوش مصنوعی در پروژه های عمرانی ایران از منظر ذینفعان صنعت ساخت

در سالهای اخیر هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از فناوریهای تحول آفرین در مدیریت پروژه های عمرانی و صنعت ساخت و ساز جهانی مورد توجه قرار گرفته است. با وجود ظرفیتهای بالای این فناوری در بهینه سازی فرآیندهای برنامه ریزی، زمان بندی، ارزیابی ریسک ایمنی و کنترل، هزینه بررسیها نشان میدهد که میزان پذیرش و بهره برداری از AI در پروژه های عمرانی ایران هنوز در سطح پایینی قرار دارد. هدف این پژوهش تحلیل چالشهای موثر بر عدم پذیرش گسترده هوش مصنوعی در این صنعت از منظر ذی نفعان کلیدی نظیر کارفرمایان، پیمانکاران، مشاوران و نهادهای قانونگذار است. یافته های پژوهش نشان میدهد که چالشهای اقتصادی نظیر هزینه بالای پیاده سازی و عدم وجود منابع مالی پایدار، چالشهای فناورانه (از جمله کمبود زیرساخت های دیجیتال و دغدغه های امنیت اطلاعات)، چالشهای انسانی شامل کمبود نیروی متخصص، مقاومت فرهنگی و نگرانی از جایگزینی شغلی و چالشهای حقوقی - سازمانی از جمله نبود استانداردها و قوانین مشخص از جمله مهمترین موانع در مسیر پذیرش این فناوری هستند. در ادامه ضمن مقایسه این چالشها با مطالعات جهانی، پیشنهاداتی برای تسهیل مسیر پیاده سازی شامل ارتقاء سواد، دیجیتال توانمندسازی سرمایه انسانی، تدوین سیاستهای حمایتی و ایجاد چارچوبهای بومی ارائه شده است. این پژوهش میتواند به عنوان مبنایی برای سیاست گذاری فناورانه و توسعه مدلهای بومی کاربرد AI در صنعت ساخت ایران مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، صنعت ساخت و ساز ، پروژه های عمرانی ، پذیرش ، فناوری ، چالشهای فناورانه