چالشهای اجرای ماده ۱۰۰ شهرداری در شهرهای بزرگ و کوچک

ماده ۱۰۰ قانون شهرداری از ابزارهای کلیدی نظارت بر ساخت و ساز شهری در ایران به شمار میرود که شهرداریها را موظف به کنترل مجوز ساخت تطبیق پروژه ها با مقررات شهرسازی و برخورد قانونی با تخلفات ساختمانی میسازد. این پژوهش به بررسی تطبیقی چالش های اجرای این ماده در شهرهای بزرگ و کوچک پرداخته و تلاش کرده است با تبیین تفاوتهای ساختاری، حقوقی، مدیریتی و اجتماعی میان این دو گروه از شهرها نقاط ضعف و قوت فرآیند نظارت را شناسایی کند. نتایج تحقیق نشان میدهد که در شهرهای بزرگ، پیچیدگی اداری فساد فشارهای سیاسی و کمبود منابع نظارتی مهمترین موانع اجرای موثر ماده ۱۰۰ هستند؛ در حالی که در شهرهای کوچک، چالشهایی نظیر ضعف زیرساختهای نظارتی، نفوذ عوامل محلی، کمبود نیروی متخصص و نبود فناوریهای نوین، مانع اجرای قانون میگردند. در پاسخ به این چالشها راهکارهایی چون تقویت نظارت الکترونیکی ارتقاء شفافیت در صدور مجوزها، آموزش عمومی و تخصصی استفاده از سامانه های GIS و BIM ، و افزایش هماهنگی نهادی ارائه شده است اجرای این پیشنهادها می تواند به توسعه نظام مند ،شهری کاهش تخلفات ساختمانی و بهبود کیفیت زندگی در محیطهای شهری منجر گردد.

کلیدواژه ها:

ماده ۱۰۰ شهرداری ، تخلفات ساختمانی ، شهرهای بزرگ ، شهرهای کوچک ، نظارت شهری ، توسعه پایدار ، فساد اداری ، فناوریهای نظارتی