نسخه شناسی تذکره الابرار و تحلیل سبکی نسخه خطی کتابخانه ملی ملک تهران

چکیدهبه مدد شناخت نسخه های خطی یک اثر امکان تصحیح دقیق، تحلیل جامع و پر کردن خلاهای دانش نسخه شناسی فراهم می شود. تذکره الابرار اثری است با درونمایه عرفانی در شرح احوال سادات صوفی شبه قاره هند که در سلاسل مختلف فقری مشرف شده بودند و برخی از بزرگان آنها در امور لشکری و حکومتی خدمت می کردند. این کتاب برای بیشتر پژوهشگران ناشناخته است و در جایی معرفی و منتشر نشده است. هدف از نوشتن این مقاله شناسایی نسخه های خطی تذکره الابرار، رفع ابهام درباره مولف واقعی آن و در نهایت بررسی سبک شناسی نسخه کتابخانه ملی ملک تهران است. پژوهش حاضر مطالعه یی نظری است که به روش توصیفی – تحلیلی به گردآوری، مقایسه و نتیجه-گیری نهایی درباره این موضوع پرداخته است. از نظر زبانی سبک غالب دوره گورکانی مانند صفات ترکیبی، وجه وصفی مکرر، صفت و موصوف هم ارز، ضعف تالیف، واژه های هندی و گجراتی، کلمات فارسی رایج در شبه قاره و جمع های غیرمتعارف نظیر افاغنه در این تذکره به چشم می خورد. از دیدگاه محتوایی نیز کاربرد کرامت های مشایخ و پس از آن مبحث ولایت در تصوف، معرفت و توحید و اهمیت جایگاه خرقه جانشینی بسامد بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

تذکره الابرار ، نسخه شناسی ، مولف ، تصوف شبه قاره ، سبک شناسی