مهارت های همدلی معلمان و رفتارهای مقابله ای دانش آموزان با اضطراب

در دنیای آموزشی امروز، نقش مهارت های همدلی معلمان در بهبود بهزیستی روان شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. همدلی به عنوان توانایی درک و تجربه احساسات دیگران، ابزاری کلیدی برای ایجاد فضای امن و حمایتگر در کلاس درس محسوب می شود. هنگامی که معلم با نگرشی همدلانه به تعامل با دانش آموزان می پردازد، نه تنها اعتماد متقابل را تقویت می کند، بلکه زمینه را برای کاهش اضطراب و بهبود خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان فراهم می آورد. اضطراب تحصیلی و اجتماعی، که می تواند از فشار تکالیف، ارزیابی ها یا روابط همسالان ناشی شود، اغلب مانع تمرکز و یادگیری موثر می گردد. رفتارهای مقابله ای دانش آموزان در مواجهه با اضطراب، بسته به محیط آموزشی و کیفیت روابط با معلم، می تواند سازگارانه یا ناسازگارانه باشد. به همین دلیل، مهارت های همدلی معلم نقش مهمی در هدایت دانش آموزان به سمت استفاده از راهبردهای مقابله ای مثبت مانند حل مسئله، جستجوی حمایت اجتماعی و بازنگری شناختی دارد. این تعامل همدلانه می تواند نه تنها اضطراب را در لحظه کاهش دهد، بلکه در بلندمدت منجر به ارتقاء تاب آوری روانی دانش آموزان شود.از سوی دیگر، رابطه دوسویه میان مهارت های همدلی معلمان و رفتارهای مقابله ای دانش آموزان بیانگر این واقعیت است که حمایت هیجانی در کلاس، به عنوان بخشی از فرآیند یاددهی–یادگیری، مستقیما بر کیفیت پاسخ های هیجانی و رفتاری دانش آموزان اثرگذار است. دانش آموزانی که معلم خود را فردی فهمیده، شنوا و قابل اعتماد می دانند، تمایل بیشتری به بیان نگرانی ها و احساسات خود پیدا می کنند و از راهبردهای مقابله ای فعال تری بهره می گیرند. در مقابل، نبود همدلی می تواند به انزوای عاطفی، اجتناب از چالش ها و افزایش استفاده از رفتارهای مقابله ای منفی مانند پرخاشگری یا اجتناب منجر شود.

کلیدواژه ها:

مهارت همدلی ، معلمان ، رفتار مقابله ای ، دانش آموزان ، اضطراب