تحلیل و بررسی نقش بازی درمانی در بهبود کارکرد های اجرایی دانش آموزان

بازی درمانی به عنوان یک روش مداخله ای موثر، نقش قابل توجهی در بهبود کارکردهای اجرایی دانش آموزان دارد. کارکردهای اجرایی که شامل مهارت هایی مانند حافظه کاری، خودتنظیمی، انعطاف پذیری شناختی و کنترل تکانه است، پایه های اساسی برای موفقیت تحصیلی و اجتماعی محسوب می شوند. تحقیقات نشان می دهند که بازی های ساختاریافته و هدفمند، به ویژه در قالب بازی درمانی، می توانند این مهارت ها را تقویت کنند.بازی درمانی با ایجاد فضایی ایمن و جذاب، به دانش آموزان کمک می کند تا هیجان های خود را مدیریت کرده، راهبردهای حل مسئله را تمرین کنند و توانایی برنامه ریزی را در خود پرورش دهند. برای مثال، بازی های نقش آفرینی موجب بهبود همدلی و خودآگاهی می شوند، در حالی که بازی های قاعده مند مانند بازی های فکری، حافظه کاری و توانایی توجه انتخابی را تقویت می کنند. همچنین، بازی های گروهی به دانش آموزان می آموزند که چگونه تعاملات اجتماعی را تنظیم و از رفتارهای تکانشی جلوگیری کنند.مطالعات موردی روی دانش آموزان با اختلالات یادگیری یا بیش فعالی (ADHD) نشان داده است که بازی درمانی به ویژه در تقویت کنترل تکانه و توجه پایدار موثر است. این روش با کاهش اضطراب و افزایش انگیزه، زمینه را برای بهبود عملکردهای شناختی فراهم می کند. علاوه بر این، بازی درمانی در محیط های آموزشی می تواند به عنوان یک ابزار غیرمستقیم و کم استرس برای آموزش مهارت های اجرایی مورد استفاده قرار گیرد.در مجموع، بازی درمانی نه تنها یک روش لذت بخش برای دانش آموزان محسوب می شود، بلکه با تقویت کارکردهای اجرایی، تاثیرات مثبتی بر پیشرفت تحصیلی، رفتارهای اجتماعی و سلامت روان آن ها دارد. بنابراین، گنجاندن برنامه های بازی درمانی در مدارس می تواند به عنوان یک راهکار عملی و کارآمد در جهت بهبود یادگیری و رشد شناختی دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، کارکردهای اجرایی ، دانش آموزان ، حافظه کاری ، خودتنظیمی ، کنترل تکانه.