تاملی در باید ها ونبایدها وراهکارهای ویژه برای مادران شاغل در تربیت دینی فرزندان بااستفاده از فرصت های فناورانه

امروزه نقش مادران شاغل در تربیت دینی فرزندان با توجه به تغییرات سبک زندگی و افزایش استفاده از فناوری های نوین بیش از پیش اهمیت یافته است. حضور مادران در محیط های کاری از یک سو فرصت های اجتماعی و اقتصادی متعددی فراهم می کند و از سوی دیگر، محدودیت هایی در صرف وقت مستقیم برای فرزندان ایجاد می نماید. در چنین شرایطی، توجه به بایدها و نبایدها در تربیت دینی فرزندان ضرورت می یابد؛ زیرا غفلت از این امر می تواند منجر به شکاف ارزشی و هویتی در نسل آینده شود. بهره گیری هوشمندانه از رسانه های دیجیتال، شبکه های اجتماعی، نرم افزارهای آموزشی و تولید محتوای متناسب با ارزش های دینی می تواند به عنوان ابزاری مکمل در کنار نقش مستقیم والدین عمل کند. این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی راهکارهای کارآمد برای استفاده از ظرفیت های فناورانه در مسیر تربیت دینی فرزندان پرداخته و تلاش دارد ضمن تبیین چالش ها، به ارائه الگوی کاربردی برای مادران شاغل بپردازد. از سوی دیگر، نبایدها و آسیب های محتمل در استفاده نابجا از فناوری نیز باید مورد توجه قرار گیرد. فضای مجازی علاوه بر فرصت های تربیتی، تهدیدهایی همچون گسترش الگوهای ناصحیح رفتاری، دسترسی بی مرز به محتوای غیردینی و کاهش تعامل عاطفی مستقیم میان والد و فرزند را به همراه دارد. بنابراین، مدیریت زمان، انتخاب ابزارهای مناسب، نظارت آگاهانه و ایجاد تعادل میان بهره گیری از فناوری و حضور فعال مادر در زندگی فرزند، از جمله اصول اساسی به شمار می آید. در این راستا، ارائه راهکارهایی همچون طراحی محتوای تعاملی دینی، برگزاری نشست های خانوادگی با رویکرد رسانه ای، آموزش سواد رسانه ای به کودکان و والدین و استفاده از اپلیکیشن های بومی سازی شده می تواند مسیر تربیت دینی را هموارتر سازد. مقاله حاضر بر آن است تا با تکیه بر پژوهش های علمی و تجربیات عملی، نقشه راهی برای مادران شاغل ترسیم کند که ضمن بهره وری از فرصت های فناورانه، از دام های احتمالی نیز مصون بمانند.

کلیدواژه ها:

باید و نباید ، راهکار ، مادران شاغل ، تربیت دینی ، فناورانه