رابطه بین استفاده از واقعیت مجازی در کلاس درس و بهبود انگیزه تحصیلی

استفاده از فناوری واقعیت مجازی (VR) در محیط های آموزشی به عنوان یک ابزار نوین، فرصت های گسترده ای برای افزایش جذابیت و تعامل در کلاس درس فراهم می آورد. این فناوری امکان ارائه محتوای آموزشی به صورت شبیه سازی شده و تعاملی را می دهد و دانش آموزان را در تجربه های عملی و ملموس درگیر می سازد. واقعیت مجازی می تواند مفاهیم پیچیده را ساده تر کند و یادگیری عمیق تر و حافظه بلندمدت را تقویت نماید. همچنین، استفاده از VR باعث افزایش تمرکز و توجه دانش آموزان و تعامل بهتر میان معلم و دانش آموز می شود. محیط های شبیه سازی شده امکان تکرار تجربه های آموزشی بدون محدودیت و خطر را فراهم می آورند. مطالعات نشان می دهند یادگیری تعاملی موجب فعال تر شدن دانش آموزان و افزایش انگیزه در یادگیری می شود و محدودیت های سنتی آموزشی را کاهش می دهد. این فناوری می تواند مکمل قدرتمندی برای روش های سنتی آموزش باشد و زمینه یادگیری عملی و خودانگیخته را تقویت کند. واقعیت مجازی علاوه بر تاثیر بر جنبه های شناختی، نقش مهمی در افزایش انگیزه تحصیلی دارد. محیط های تعاملی و جذاب باعث تحریک حس کنجکاوی و علاقه مندی دانش آموزان می شوند و تجربه های یادگیری معنی دارتری ایجاد می کنند. این فناوری به دانش آموزان احساس موفقیت و پیشرفت می دهد و آن ها را به مشارکت فعال تر در یادگیری ترغیب می کند. یادگیری در VR باعث توسعه مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و یادگیری فعال می شود. تعامل چندحسی در این محیط ها انگیزه داخلی و رضایت شخصی از یادگیری را افزایش می دهد. پژوهش ها نشان می دهند که ادغام VR در کلاس درس موجب علاقه بیشتر به درس، مشارکت فعال و بهبود عملکرد تحصیلی می شود. به طور کلی، واقعیت مجازی می تواند ابزار موثری برای ارتقای انگیزه تحصیلی و کیفیت یادگیری در نسل آینده باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، کلاس درس ، انگیزه تحصیلی