تاب آوری به عنوان راهبردی برای مقابله با آسیب های اجتماعی در دانش آموزان نوجوان

تاب آوری به عنوان یک ظرفیت روانشناختی، نقش مهمی در توانمندسازی نوجوانان برای مقابله با چالش ها و آسیب های اجتماعی دارد. این ویژگی شامل توانایی بازسازی سریع پس از مواجهه با مشکلات، کنترل هیجانات و یافتن راه حل های موثر در موقعیت های دشوار است. پژوهش ها نشان می دهند که نوجوانانی که سطح تاب آوری بالاتری دارند، کمتر در معرض رفتارهای پرخطر اجتماعی، اضطراب، افسردگی و ناکامی های تحصیلی قرار می گیرند. تاب آوری همچنین به نوجوانان کمک می کند تا مهارت های اجتماعی و روابط بین فردی خود را بهبود بخشند و از حمایت های اجتماعی به شکل موثرتری بهره مند شوند.عوامل محیطی و خانوادگی نیز نقش مهمی در تقویت تاب آوری نوجوانان دارند. حمایت والدین، تعامل مثبت با همسالان، دسترسی به منابع آموزشی و محیط مدرسه ای امن، از جمله مولفه هایی هستند که تاب آوری را در نوجوانان ارتقا می دهند. برنامه های آموزشی و مداخلات روانشناختی که مهارت های حل مسئله، کنترل هیجانات و تفکر مثبت را تمرین می دهند، می توانند تاب آوری را تقویت کرده و نوجوانان را در برابر آسیب های اجتماعی مقاوم تر کنند. بنابراین، تاب آوری نه تنها به بهبود سلامت روان نوجوانان کمک می کند، بلکه نقش کلیدی در پیشگیری از بروز آسیب های اجتماعی و ارتقای توانمندی های فردی و اجتماعی آنان دارد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی تاب آوری ، راهبرد ، آسیب اجتماعی ، نوجوانان