نقش مدرسه ابتدایی در جامعه پذیری دانش آموزان: مرور دیدگاه های جامعه شناختی و تربیتی

مدرسه ابتدایی به عنوان نخستین محیط رسمی یادگیری، نقش محوری در فرآیند جامعه پذیری دانش آموزان ایفا می کند و علاوه بر انتقال دانش های پایه، مهارت های اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی را به کودکان آموزش می دهد. این فرآیند جامعه پذیری به دانش آموزان کمک می کند تا با ارزش ها، هنجارها و قوانین اجتماعی آشنا شوند و رفتارهای مشارکتی، مسئولانه و همدلانه را تجربه کنند. از دیدگاه جامعه شناختی، مدرسه نهادی است که فرهنگ جمعی را به نسل جدید منتقل می کند و دانش آموزان را برای زندگی در جامعه آماده می سازد. نقش معلمان و تعاملات کلاسی در شکل دهی رفتارها و نگرش های اجتماعی دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و می تواند اثرات بلندمدتی بر توانمندی های اجتماعی و فرهنگی آنان داشته باشد.از دیدگاه تربیتی، برنامه های درسی و فعالیت های آموزشی در مدارس ابتدایی ابزارهایی برای رشد اجتماعی و اخلاقی کودکان محسوب می شوند. آموزش مهارت های حل مسئله، همکاری، احترام به تفاوت ها و مسئولیت پذیری، پایه های هویت اجتماعی و شهروندی دانش آموزان را تقویت می کند. مدارس با ایجاد محیطی حمایت کننده و مشارکتی، فرصت های تجربه مستقیم تعامل اجتماعی را فراهم می آورند و کودکان می آموزند که چگونه در گروه ها عمل کنند و نقش خود را در جامعه بشناسند. مرور دیدگاه های جامعه شناختی و تربیتی نشان می دهد که ترکیب مدیریت مدرسه، برنامه های آموزشی و فعالیت های پرورشی می تواند جامعه پذیری موثر دانش آموزان را تضمین کند و پایه ای برای تربیت شهروندانی مسئول، مشارکت جو و آگاه فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی مدرسه ابتدایی ، جامعه پذیری ، دانش آموزان ، دیدگاه جامعه شناختی و تربیتی