پژوهشی در نسبت آرخه و این همانی براساس نظر هایدگر

آرخه را عموما به اصل، سرمنشا و سرآغاز ترجمه می­نمایند. این­همانی نیز به معنای برابر بودن هر چیزی با خودش است. اصل این­همانی، اصلی منطقی است که حاکی از نسبتی همان­گویانه  است. در تاریخ فلسفه، پارمنیدس به ایجاز به معنایی از این­همانی اشاره می­نماید که متفاوت، دشوار و حتی غریب به­نظر می­رسد. معنایی که نه عبارت از برابر بودن هر چیزی با خودش و گویای نسبت تساوی، بلکه نوعی خاصیت و ویژگی است که حتی وجود نیز بدان تعلق دارد. هایدگر در درس­گفتار   Identität und Differenz بیان می­دارد که از نظر پارمنیدس ظاهرا این­همانی خصیصه­ای است که وجود را تعین می­بخشد.  از نظر هایدگر امری که با استیلای تفکر متافیزیکی، که البته خود محصول غفلت از تلقی پارمنیدس است، به فراموشی سپرده شد و به تدریج، این­همانی تبدیل به آرخه (صورت اصلی منطقی) این­همانی و به مثابه ی خصیصه­ای از آن وجود در نظر گرفته شد. با مطمح نظر قرار دادن درس­گفتار هایدگر در باب این­همانی و تمایز و همچنین با بررسی آرای تالس و پارمنیدس، تلاش می کنیم نشان دهیم که ربط و نسبت آرخه  با این­همانی چیست.

کلیدواژه ها:

Thales ، Archē ، Heidegger ، Identity ، Parmenides ، آرخه ، اصل این­همانی ، هایدگر ، پارمنیدس ، تالس