تاثیر قابلیت های پویا بر نوآوری دیجیتال با تاکید بر نقش تعدیلگری بکارگیری رسانه های اجتماعی

دیجیتالی سازی یک پدیده چالش برانگیز است که شیوه کسب وکار شرکت ها و همچنین نحوه توسعه و تولید محصولات و مدیریت روابط با سهامداران را به طور بنیادی تغییر داده است. امروزه با در نظر گرفتن اهمیت روزافزون دیجیتالی شدن جهت کشف مزیت های رقابتی، شرکت ها تمایل بیشتری به پژوهش درزمینه ی تحول دیجیتال پیداکرده اند؛ لذا هدف این تحقیق هم بررسی تاثیر قابلیت های پویا بر نوآوری دیجیتال با تاکید بر نقش تعدیل گری به کارگیری رسانه های اجتماعی (موردمطالعه: پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی) بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی – پیمایشی از نوع علی است. جامعه آماری پژوهش مدیران شرکت های دانش بینان پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی به تعداد ۱۸۷ نفر که حجم نمونه از طریق فرمول کوکران جامعه محدود ۱۲۶ نفر محاسبه و با پرسشنامه استاندار که روایی و پایایی آن تائید شده موردسنجش قرارگرفته و پرسشنامه به روش نمونه گیری خوشه ای در دسترس در بین نمونه پژوهش توزیع شده است. به منظور تجزیه وتحلیل داده های جمعیت شناختی و استخراج شاخص های مرکزی از آمار توصیفی و نرم افزار۲۴ SPSS و برای تجزیه وتحلیل آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری و از نرم افزار PLS۳ Smart استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که قابلیت تولید دانش، کسب دانش و سنجش بازار بر نوآوری دیجیتال تاثیر مثبت معنی داری دارد. تاثیر قابلیت سنجش بازار با نقش تعدیل گری استفاده از رسانه های اجتماعی بر نوآوری دیجیتال تائید نشده است. این تحقیق به درک بهتر اثر دیجیتالی شدن در زمینه متمایز شرکت های دانش بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی کمک می کند و بینش مفیدی برای بازنگری مدل های نوآوری شرکت ها ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

قابلیت تولید دانش ، نوآوری دیجیتال ، قابلیت های کسب دانش ، قابلیت های سنجش بازار ، رسانه های اجتماعی