بررسی نقش معلم به عنوان تسهیل گر در کلاس های مبتنی بر یادگیری تعاملی در مدارس ابتدایی

این پژوهش به تحلیل و بررسی نقش معلم به عنوان تسهیل گر در کلاس های مبتنی بر یادگیری تعاملی در مدارس ابتدایی می پردازد. در رویکردهای نوین آموزشی، معلم نه تنها منبع اصلی دانش، بلکه راهنما و تسهیل گر فرآیند یادگیری محسوب می شود. این مقاله با مرور مبانی نظری یادگیری تعاملی (نظریه های ویگوتسکی، ساخت گرایی و یادگیری اجتماعی) و تحلیل تجربه های آموزشی در ایران و جهان، بر اهمیت مهارت های معلمان در طراحی فعالیت های مشارکتی، ایجاد محیط یادگیری پویا و توسعه مهارت های قرن ۲۱ دانش آموزان تاکید می کند. یافته ها نشان می دهد که نقش تسهیل گر، مشارکت فعال دانش آموزان، بهبود مهارت های ارتباطی و تفکر انتقادی را تقویت کرده و خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

معلم تسهیل گر ، یادگیری تعاملی ، مدارس ابتدایی ، ساخت گرایی ، مهارت های قرن ۲۱ ، خودتنظیمی ، انگیزش تحصیلی