اختلال های یادگیری

اختلالات یادگیری به عنوان یکی از شایع ترین چالش های آموزشی در دوره ابتدایی، می تواند پیامدهای عمیقی بر رشد تحصیلی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان بر جای گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد شناسایی و مدیریت این اختلالات از منظر حقوقی و روان شناسی انجام شده است. از منظر روان شناسی، به مبانی نظری اختلالات یادگیری، نشانه شناسی، روش های ارزیابی و راهکارهای مداخله ای همچون آموزش چندحسی، تقویت مهارت های شناختی و مداخلات رفتاری پرداخته شد. از منظر حقوقی، جایگاه حقوق کودک در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اسناد بین المللی همچون کنوانسیون حقوق کودک، و آیین نامه های وزارت آموزش وپرورش در حمایت از دانش آموزان با نیازهای ویژه مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که نبود هماهنگی کامل میان عملکرد نظام آموزشی، مشاوره روان شناختی و رویکرد حقوقی، موجب تاخیر در شناسایی به موقع و کاهش اثربخشی مداخلات می شود. نتیجه گیری بر این امر تاکید دارد که ایجاد یک نظام جامع غربالگری، ارتقای آگاهی معلمان، به کارگیری متخصصان چندرشته ای و پایبندی به حقوق مصرح دانش آموزان، می تواند به مدیریت موثر اختلالات یادگیری و بهبود کیفیت زندگی تحصیلی آنان بینجامد.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، دوره ابتدایی ، حقوق کودک ، روان شناسی تربیتی ، مداخله آموزشی