بررسی رابطه استفاده از سیستم های تحلیل احساسات و بهبود انگیزش در یادگیرندگان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استفاده از سیستم های تحلیل احساسات و بهبود انگیزش یادگیرندگان انجام شد. با توجه به نقش مهم هیجانات در فرآیند یادگیری و تاثیر آن ها بر انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان، استفاده از فناوری های نوین مبتنی بر هوش مصنوعی برای شناسایی هیجانات و ارائه بازخوردهای لحظه ای می تواند ابزار موثری در ارتقای انگیزش یادگیرندگان باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها پیمایشی-آزمایشی است و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مدارس متوسطه دوم بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل سیستم تحلیل احساسات، پرسشنامه انگیزش و مشاهدات مستقیم معلمان بود. داده ها با استفاده از تحلیل های کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفتند و شاخص های انگیزش درونی و بیرونی، مشارکت فعال و هیجانات مثبت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از سیستم های تحلیل احساسات موجب افزایش معنادار انگیزش یادگیرندگان، مشارکت فعال در کلاس، تمرکز و مدیریت هیجانات مثبت شد و حدود ۴۶ درصد تغییرات انگیزش دانش آموزان قابل توضیح توسط استفاده از این سیستم ها بود. همچنین، بازخوردهای لحظه ای موجب تقویت خودآگاهی هیجانی و تمایل به یادگیری فعال شد. یافته ها حاکی از آن است که ادغام سیستم های تحلیل احساسات در محیط های آموزشی سنتی، ترکیبی و آنلاین می تواند تجربه یادگیری شخصی سازی شده و موثری ایجاد کند و نقش مهمی در بهبود انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. بر اساس نتایج، تقویت زیرساخت های فنی، آموزش معلمان و دانش آموزان، رعایت ملاحظات اخلاقی و طراحی فعالیت های یادگیری شخصی سازی شده به عنوان راهکارهای موثر برای بهره برداری بهینه از این فناوری پیشنهاد می شوند.

کلیدواژه ها:

تحلیل احساسات ، انگیزش ، یادگیرنده ، بازخورد لحظه ای ، یادگیری فعال ، هوش مصنوعی ، محیط آموزشی