بررسی روش ها و چالش های آموزش مهارت های زندگی در مدارس

در دنیای پیچیده و پرفشار امروزی، آموزش صرف دانش نظری برای رشد همه جانبه دانش آموزان کافی نیست. آموزش مهارت های زندگی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای پرورش اجتماعی، عاطفی، روانی و اخلاقی دانش آموزان، نقش اساسی در کاهش آسیب های رفتاری، ارتقاء سلامت روان، تقویت خودآگاهی و بهبود روابط اجتماعی ایفا می کند. این پژوهش به بررسی ضرورت، تعاریف، مهارت های اساسی، نقش معلمان و مدیران، و تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود عملکرد تحصیلی و روانی دانش آموزان پرداخته است. همچنین راهکارهایی برای نهادینه سازی موثر این آموزش ها در نظام آموزشی ایران ارائه گردیده است. یافته ها نشان می دهد که اجرای موفق این آموزش ها نیازمند اصلاح ساختارهای درسی، توانمندسازی نیروی انسانی، تامین منابع آموزشی و مشارکت خانواده ها و جامعه است. در پایان، با تاکید بر ضرورت سیاست گذاری کلان در سطح آموزش وپرورش، پیشنهاداتی برای گسترش آموزش مهارت های زندگی به صورت علمی، مداوم و ساختاری مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، آموزش و پرورش ، دانش آموزان ، سلامت روان ، معلمان ، مدارس ایران ، آسیب های رفتاری ، خودآگاهی ، ارتباط موثر