رابطه بین استفاده ازبازی های بومی-محلی وتقویت هویت فرهنگی دانش آموزان

در سال های اخیر، دغدغه حفظ و تقویت هویت فرهنگی در نظام های آموزشی، با چالش های ناشی از جهانی سازی و نفوذ رسانه های دیجیتال مواجه شده است. یکی از راهکارهای موثر برای مواجهه با این مسئله، بهره گیری از بازی های بومی–محلی به عنوان بخشی از فرآیند آموزشی و فوق برنامه ای مدارس است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استفاده از بازی های بومی–محلی و تقویت هویت فرهنگی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی–همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه های چهارم تا ششم ابتدایی در مدارس یک منطقه آموزشی منتخب بود که از میان آن ها ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هویت فرهنگی و پرسشنامه استفاده از بازی های بومی–محلی بود که روایی و پایایی آن ها تایید گردید. یافته ها نشان داد بین استفاده از بازی های بومی–محلی و مولفه های هویت فرهنگی (وابستگی قومی، افتخار به میراث فرهنگی، مشارکت در مناسبت های سنتی) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p < ۰.۰۱). بر این اساس، ادغام فعالیت های مبتنی بر بازی های بومی–محلی در برنامه مدارس می تواند راهبردی کاربردی برای تقویت سرمایه فرهنگی نسل جدید محسوب شود.

کلیدواژه ها:

بازی های بومی–محلی ، هویت فرهنگی ، آموزش و پرورش ، دانش آموزان ، تعلق فرهنگی