پرورش مهارتهای تفکر خلاق در درس کاروفناوری

در عصر تحول دیجیتال و پیچیدگی های روزافزون زندگی اجتماعی، آموزش و پرورش با چالش هایی بنیادین مواجه شده است که بازنگری در اهداف، روش ها و محتوای درسی را ضروری ساخته اند. یکی از مهم ترین مهارت هایی که در این بازنگری جایگاه ویژه ای یافته، تفکر خلاق است؛ مهارتی که نه تنها در حل مسائل پیچیده و تصمیم گیری های روزمره نقش دارد، بلکه در شکل گیری شخصیت مستقل، نوآور و مسئولیت پذیر نیز موثر است. درس کاروفناوری، با ماهیت عملی، پروژه محور و میان رشته ای خود، بستری مناسب برای پرورش این نوع تفکر در دانش آموزان دوره متوسطه فراهم می آورد. این مقاله با هدف بررسی راهکارهای موثر در ارتقاء تفکر خلاق از طریق محتوای آموزشی و روش های تدریس در درس کاروفناوری تدوین شده است. در این راستا، به نقش معلمان در طراحی فعالیت های خلاقانه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی، و ایجاد فضای یادگیری مشارکتی پرداخته می شود. همچنین، تاکید بر یادگیری مبتنی بر مسئله، پروژه و تجربه محور بودن فعالیت ها، از جمله عواملی هستند که می توانند به رشد خلاقیت دانش آموزان کمک کنند. یافته های پژوهش های اخیر نشان می دهند که تلفیق مهارت های فنی با تفکر واگرا، موجب افزایش توانایی حل مسئله، نوآوری و اعتماد به نفس در دانش آموزان می شود. از سوی دیگر، چالش هایی نظیر محدودیت منابع، رویکردهای سنتی تدریس و نبود آموزش های تخصصی برای معلمان، موانعی در مسیر تحقق این هدف به شمار می روند. این مقاله با تحلیل نظریه های روان شناختی مرتبط با خلاقیت، و بررسی تجربیات موفق در نظام های آموزشی مختلف، پیشنهادهایی برای بهبود فرآیند آموزش تفکر خلاق در درس کاروفناوری ارائه می دهد. در نهایت، تاکید می شود که آموزش خلاقیت نباید به عنوان یک فعالیت جانبی تلقی شود، بلکه باید در ساختار اصلی برنامه درسی جای گیرد تا بتواند زمینه ساز تربیت نسلی نوآور، مسئول و توانمند باشد

کلیدواژه ها:

تفکر خلاق ، کاروفناوری ، آموزش مبتنی بر پروژه ، نوآوری آموزشی ، مهارت های قرن بیست و یکم