فرصت های شخصی سازی یادگیری و تربیت در محیط های آموزشی نوین

پژوهش حاضر با هدف بررسی فرصت های شخصی سازی یادگیری و تربیت با بهره گیری از هوش مصنوعی در محیط های آموزشی نوین انجام شده است. مسئله اصلی تحقیق آن است که چگونه می توان از ظرفیت های فناوری های هوشمند برای تطبیق فرآیندهای یاددهی–یادگیری با ویژگی های فردی دانش آموزان بهره برد، به گونه ای که هم اثربخشی آموزشی افزایش یابد و هم اهداف تربیتی در سطح فردی و اجتماعی محقق شود. روش پژوهش از نوع کتابخانه ای و تحلیلی بوده و با استفاده از منابع علمی معتبر داخلی، به تحلیل نظری مفاهیم، بررسی مطالعات پیشین، و استخراج یافته های کاربردی پرداخته است. یافته ها نشان دادند که ابزارهای هوش مصنوعی مانند سامانه های توصیه گر، چت بات های آموزشی و پلتفرم های تطبیقی، نقش موثری در ارتقای کیفیت یادگیری، تقویت مهارت های شناختی، خودتنظیمی، و مسئولیت پذیری دانش آموزان دارند. همچنین، استفاده هدفمند از این فناوری ها می تواند به کاهش نابرابری های آموزشی، ارتقای عدالت یادگیری، و تحول نقش معلم در محیط های آموزشی منجر شود. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بهره برداری موثر از هوش مصنوعی در آموزش وپرورش نیازمند توسعه زیرساخت های فناورانه، توانمندسازی حرفه ای معلمان، تولید محتوای استاندارد، و تدوین چارچوب های تربیتی و اخلاقی است. این مقاله تلاش دارد تا با ارائه تحلیل نظری، مسیرهایی برای بهره برداری تربیتی و آموزشی از هوش مصنوعی در نظام آموزشی کشور پیشنهاد دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری شخصی سازی شده ، تربیت فناورانه ، آموزش تطبیقی ، محیط آموزشی هوشمند