تاثیر طلاق والدین بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان

طلاق والدین، یکی از پدیده های اجتماعی و روانی مهم است که پیامدهای گسترده ای بر رشد روانی، رفتاری و اجتماعی کودکان و نوجوانان دارد. سازگاری اجتماعی به عنوان توانایی فرد در برقراری روابط سالم با دیگران، همکاری، حل تعارض و پذیرش هنجارهای اجتماعی، از شاخص های کلیدی موفقیت تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان محسوب می شود. بررسی ادبیات نظری و پژوهش های داخلی و خارجی نشان می دهد که کودکان دارای والدین مطلقه در مقایسه با کودکان خانواده های یکپارچه با مشکلاتی همچون اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس، پرخاشگری و دشواری در برقراری روابط اجتماعی مواجه هستند. بی ثباتی عاطفی، تغییرات محیطی و اقتصادی و ناهماهنگی در نقش های والدینی مهم ترین عوامل موثر بر کاهش سازگاری اجتماعی کودکان هستند. پژوهش ها همچنین نشان می دهند که مداخلات روان شناختی، آموزشی و حمایتی می تواند اثرات منفی طلاق را کاهش داده و مهارت های اجتماعی کودکان را تقویت کند. این مطالعه با مرور ادبیات، اهمیت علمی و عملی بررسی اثرات طلاق والدین بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان را نشان می دهد و پایه ای برای تحقیقات آتی و طراحی مداخلات موثر فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

طلاق والدین ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان ، سلامت روان ، مهارت های اجتماعی