بی انگیزگی دانش آموزان نسبت به یادگیری زبان عربی

یکی از چالش های عمده در نظام آموزشی ایران، بی انگیزگی دانش آموزان نسبت به یادگیری زبان عربی است. زبان عربی به عنوان زبان رسمی قرآن و یکی از ارکان فرهنگی-دینی جامعه ایران، در برنامه درسی مدارس جایگاه مهمی دارد، اما در عمل با استقبال کمی از سوی دانش آموزان مواجه می شود. این مقاله با رویکردی تحلیلی-توصیفی به بررسی عوامل موثر بر بی انگیزگی دانش آموزان نسبت به زبان عربی در مدارس می پردازد. ابتدا ضرورت آموزش این زبان در ساختار نظام آموزشی بررسی می شود، سپس عوامل فردی، آموزشی، محیطی و نگرشی که موجب کاهش انگیزش می شوند تحلیل می گردند. همچنین پیامدهای این بی انگیزگی نظیر افت تحصیلی، کاهش تعامل کلاسی و تضعیف نگاه مثبت به زبان های دوم ارزیابی شده اند. در ادامه، راهبردهایی برای تقویت انگیزش از جمله اصلاح محتوای درسی، استفاده از فناوری های آموزشی، ارتقای صلاحیت حرفه ای معلمان و پیوند کاربردی زبان عربی با نیازهای دانش آموزان پیشنهاد می شود. یافته های این پژوهش می تواند به سیاست گذاران آموزشی، معلمان و طراحان برنامه درسی در جهت بهبود وضعیت آموزش زبان عربی و افزایش علاقه مندی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

بی انگیزگی ، زبان عربی ، یادگیری زبان ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان.