از آموزش سنتی تا آموزش دیجیتال: نقش هوش مصنوعی در تحول شیوه های یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر تحول شیوه های یادگیری و ارتقای کیفیت آموزشی در نظام های آموزشی دیجیتال انجام شده است. در این مقاله بر اهمیت استفاده از فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی در بهبود فرایندهای تدریس و یادگیری، شخصی سازی مسیرهای یادگیری برای دانش آموزان و ارتقای تعاملات بین معلمان و دانش آموزان تاکید می شود. این تحقیق به تحلیل مزایا و چالش های استفاده از هوش مصنوعی در محیط های آموزشی دیجیتال پرداخته و نقش آن در ایجاد شیوه های یادگیری نوآورانه و بهینه را بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به واسطه تجزیه و تحلیل داده های پیشرفت تحصیلی، ارائه بازخورد آنی و تنظیم خودکار محتوا، فرایند یادگیری را بهبود بخشد و تجربه آموزشی فردی تری را برای هر دانش آموز فراهم آورد. همچنین استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مانند سیستم های توصیه گر، شبیه سازی های تعاملی و پلتفرم های یادگیری هوشمند، می تواند انگیزه و مشارکت دانش آموزان را افزایش داده و زمینه یادگیری خلاقانه تری را فراهم کند.با این حال، این پژوهش به چالش هایی مانند کمبود زیرساخت های فناوری، مقاومت در برابر پذیرش این فناوری ها و نگرانی های مربوط به حریم خصوصی و امنیت داده ها اشاره دارد. نتایج تحقیق نشان می دهد که برای تحقق استفاده موثر از هوش مصنوعی در آموزش، ضروری است که معلمان آموزش های تخصصی در زمینه استفاده از این فناوری ها ببینند و چارچوب های اخلاقی و قانونی مناسبی برای مدیریت داده های دانش آموزان تدوین شود. به طور کلی، این پژوهش به اهمیت پذیرش هوش مصنوعی در مدارس و موسسات آموزشی به عنوان یک ابزار کارآمد و موثر در راستای بهبود کیفیت تدریس و یادگیری تاکید دارد و پیشنهاد می کند که آموزشگاه ها باید بر آموزش و پرورش معلمان و دانش آموزان در زمینه فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، متمرکز شوند تا تحول واقعی در کیفیت آموزشی رخ دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش دیجیتال ، تحول شیوه های یادگیری ، کیفیت آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، چالش ها و فرصت ها