بررسی تطبیقی حقوق ایران و بین الملل در مواجهه با جرائم و اعتراضات خیابانی

موضوع اعتراضات خیابانی به عنوان مساله ای از مسائل روز و همچنین اصلی مغفول مانده مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این تحقیق اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی به دست آمده است. در حقوق ایران مشروح مذاکرات شفاهی خبرگان قانون اساسی که محل شکل گیری اصل ۲۷ می باشد. در نتیجه اعتراضات خیابانی فی الجمله از لحاظ فقهی منعی ندارد و از لحاظ حقوقی اصلی از اصول قانون اساسی است که فقط باید از جهت تقنینی و همچنین از جهت اجر ایی بستر مناسبی برای آن در نظر گرفته شود تا این نوع از شیوه بیان نظر و عقیده بتواند در مسیر صحیح خود قرار گیرد. اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق مدنی و سیاسی، بر وجود حق بر تجمع مسالمت آمیز برای شهروندان فارغ از مکان تجمع و محتوای آن صحه گذاشته است؛ با این همه، تجمع به هنگامی که در عرصه عمومی برپا می شود و شکل تظاهرات به خود می گیرد، ممکن است چندان مطلوب دولت ها نباشد؛ چراکه با احتمال بروز اختلال در روند عادی امور، ممکن است برای دیگر شهروندان ایجاد مشکل کند؛ ضمن آنکه تجمع مسالمت آمیز ابزاری است برای اعتراض به سیاست های دولت. ازاین رو، روشن شدن مبانی حق شهروندان در برگزاری تجمع و همچنین بررسی امکان اعمال محدودیت بر این حق در وضعیت های خاص، به شناساندن و ایفای بهتر تعهدات بین المللی در این زمینه کمک می کند.