بررسی تفاوت های منطقه ای و شهری-روستایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

این مقاله با هدف بررسی تفاوت های منطقه ای و شهری–روستایی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان، مروری نظام مند بر شواهد بین المللی و داخلی ارائه می دهد و مکانیزم های تاثیرگذار و عوامل میانجی و تعدیل کننده را شناسایی می کند. شواهد مبتنی بر داده های PISA و مطالعات منطقه ای نشان می دهد که دانش آموزان شهری در بسیاری از کشورها عملکرد بهتری نسبت به همتایان روستایی خود دارند و بخش بزرگی از این تفاوت ها ناشی از ویژگی های خانوادگی (سرمایه انسانی و فرهنگی)، دسترسی به منابع آموزشی و تفاوت های کیفی مدرسه است (OECD, ۲۰۱۹; Ramos et al., ۲۰۱۶). مطالعات تجربی در کشورهای در حال توسعه و نیز پژوهش های داخلی ایران نشان می دهد عامل هایی مانند دسترسی به معلم متخصص، زیرساخت های آموزشی، فناوری اطلاعات و مشارکت والدین نقش محوری در شکاف شهری–روستایی دارند (Lounkaew, ۲۰۱۳; Rostamzadeh, ۲۰۲۳). مقاله در بخش نتایج پیشنهادهایی سیاستی و آموزشی برای کاهش نابرابری های منطقه ای ارائه می دهد، از جمله تقویت زیرساخت های دیجیتال در مناطق روستایی، برنامه های هدفمند ارتقای کیفیت معلمان روستایی و تسهیل دسترسی خانواده ها به منابع یادگیری. انجام مطالعات پیگیری طولی و تحلیل های تجزیه ای مبتنی بر داده های میکرو برای طراحی مداخلات بومی نیز توصیه شده است.

کلیدواژه ها:

تفاوت شهری–روستایی ، نابرابری منطقه ای آموزشی ، عملکرد تحصیلی ، زیرساخت های آموزشی ، سرمایه انسانی و فرهنگی