حقوق استخدامی و جایگاه امنیت شغلی کارکنان دولت

امنیت شغلی کارکنان دولت از ارکان مهم کیفیت حکمرانی، انگیزش نیروی انسانی و ثبات خدمات عمومی است. این مقاله با رویکرد توصیفی تحلیلی و مروری بر متون حقوقی و مدیریتی، وضعیت حقوق استخدامی و مولفه های امنیت شغلی در دستگاه های دولتی ایران را بررسی می کند. تحلیل متون قانونی (قوانین استخدامی و قانون مدیریت خدمات کشوری)، اسناد سیاستی بین المللی و پژوهش های داخلی نشان می دهد که علیرغم وجود قواعد پایه ای در زمینه استخدام و خاتمه اشتغال، خلاهایی نظیر ابهام در مصادیق خاتمه خدمت، ناهماهنگی در مراتب استخدامی، ضعف ضمانت های اجرایی و فقدان رویکرد مبتنی بر اطلاعات عملکردی، امنیت شغلی کارکنان را تضعیف کرده اند. یافته ها حاکی از آن است که تضمین امنیت شغلی نیازمند ترکیبی از اصلاحات حقوقی (شفاف سازی مصادیق انتصاب و عزل و تضمین فرآیندهای دادرسی)، تقویت نهادهای نظارتی مستقل، طراحی نظام های ارزیابی عملکرد مبتنی بر شاخص های معتبر و توسعه برنامه های ارتقای شایستگی و حفاظت اجتماعی کارکنان است. مقاله در پایان پیشنهادهایی حقوقی نهادی و سیاستی برای ارتقای امنیت شغلی و هم زمان حفظ پاسخ گویی و کارایی در اداره عمومی ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

حقوق استخدامی ، امنیت شغلی ، اشتغال رسمی (career civil service) ، خاتمه خدمت و عزل ، ارزیابی عملکرد و پاسخ گویی