بررسی تاثیر آموزش چندرشته ای بر خلاقیت

این مقاله به بررسی تاثیر آموزش چندرشته ای (multidisciplinary / interdisciplinary education) بر خلاقیت دانش آموزان و دانشجویان می پردازد. هدف، تبیین چارچوب نظری، مرور پیشینه پژوهش های مرتبط، و ارائه پیشنهادهای روش شناختی برای بررسی تجربی این تاثیر است. در بخش مبانی نظری، مفاهیم کلیدی خلاقیت، انواع خلاقیت و سازوکارهای نظری که با آموزش چندرشته ای تعامل دارند (هم افزایی منظرها، تفکر تطبیقی، هم کاری میان رشته ای) تشریح می شود. مرور پیشینه نشان می دهد پژوهش های بین المللی و داخلی نتایج نسبتا مثبتی درباره ارتقای توانایی های خلاقانه در نتیجه برنامه های میان/چندرشته ای گزارش کرده اند، هرچند روش ها و متغیرهای میانجی متنوع اند. بر پایه این مرور، یک طرح پژوهشی شبه آزمایشی پیشنهادی با نمونه دانشجویان دوره کارشناسی، مداخله آموزشی چندرشته ای مبتنی بر پروژه و ابزارهای اندازه گیری خلاقیت (تست های خلاقیت عمومی، ارزیابی تولید خلاق محصولی و پرسش نامه های خودگزارشی) پیشنهاد شده است. در پایان، یافته های نظری-عملی و پیشنهاداتی برای سیاست گذاران آموزشی، طراحان برنامه درسی و پژوهشگران ارائه می شود. این مقاله می تواند راهنمایی برای پژوهش های تجربی آتی در زمینه پرورش خلاقیت از طریق تلفیق رشته ها فراهم آورد. (۲۰۵ کلمه)

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش چندرشته ای ، میان رشته ای ، یادگیری مبتنی بر پروژه ، هم کاری میان رشته ای ، برنامه درسی ترکیبی