بررسی نقش آموزش مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی ناحیه ۲ و منطقه ماهیدشت کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی–پیمایشی و با رویکرد کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی این مناطق بود که از میان آنان ۳۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل اطلاعات جمعیت شناختی و گویه هایی در زمینه آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی، انگیزه، تعامل و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بود. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی) و آزمون های استنباطی (آزمون t مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه) تحلیل شدند.یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد و موجب افزایش انگیزه، مشارکت کلاسی و یادگیری شخصی سازی شده آنان می شود. همچنین استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی توانست تفاوت عملکرد میان دانش آموزان قوی و ضعیف را کاهش دهد و عدالت آموزشی را تا حدی بهبود بخشد. با این حال، محدودیت هایی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه، ناآمادگی معلمان و مسائل مربوط به حریم خصوصی داده ها از جمله چالش های موجود بود. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای موثری برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی در برنامه ریزی برای بهره گیری موثر از فناوری هوش مصنوعی در مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، یادگیری شخصی سازی شده ، انگیزه یادگیری ، مشارکت کلاسی