هوش مصنوعی و توسعه مدل های شبیه سازی آموزشی برای یادگیری تجربی

در دهه های اخیر، تحول در فناوری های آموزشی به ویژه با ورود هوش مصنوعی، فرصت های بی سابقه ای برای یادگیری تجربی ایجاد کرده است. یادگیری تجربی که مبتنی بر تجربه مستقیم، آزمایش و تعامل فعال دانش آموز با محیط آموزشی است، نقش موثری در درک عمیق مفاهیم، تقویت مهارت های حل مسئله و توسعه تفکر انتقادی دارد. محدودیت های عملی، هزینه های بالای آزمایش های حضوری و خطرات احتمالی محیط های آموزشی واقعی، ضرورت بهره گیری از مدل های شبیه سازی را بیش از پیش آشکار می سازد. هوش مصنوعی، با توانایی تحلیل داده های پیچیده، شبیه سازی فرآیندهای واقعی و ایجاد محیط های تعاملی پویا، می تواند به توسعه مدل های شبیه سازی آموزشی کمک کند و تجربه یادگیری تجربی را در محیط های کنترل شده و امن بازتولید نماید. این مقاله با هدف بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در توسعه مدل های شبیه سازی آموزشی، تحلیل مزایا و چالش ها و ارائه رویکردهای نوین برای ارتقای یادگیری تجربی نگارش شده است. یافته ها نشان می دهد که استفاده از هوش مصنوعی موجب افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان، ارتقای کیفیت آموزش، کاهش هزینه های آموزشی و امکان ارزیابی دقیق عملکرد یادگیرندگان می شود. همچنین، هوش مصنوعی قابلیت طراحی محیط های یادگیری انعطاف پذیر، شخصی سازی تجربه آموزشی و شبیه سازی شرایط واقعی را فراهم می کند. با این حال، محدودیت هایی مانند پیچیدگی فناوری، نیاز به تخصص فنی و پذیرش کاربران، چالش های مهمی در به کارگیری این مدل ها هستند که نیازمند برنامه ریزی دقیق و آموزش مناسب می باشند. این پژوهش بر اهمیت تلفیق هوش مصنوعی با روش های یادگیری تجربی و استفاده از مدل های شبیه سازی هوشمند برای بهبود فرآیند یاددهی و یادگیری تاکید دارد.واژگان کلیدی: هوش مصنوعی، شبیه سازی آموزشی، یادگیری تجربی، محیط تعاملی، مدل سازی یادگیری، شخصی سازی آموزش