مدیریت کلاس با رویکرد محیط محور درمواجهه با استرس های آموزشی ورفتاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت کلاس با رویکرد محیط محور بر کاهش استرس های آموزشی و رفتاری دانش آموزان در بستر مدارس ایرانی انجام شده است. در این رویکرد، محیط کلاس نه تنها به عنوان فضای فیزیکی بلکه به مثابه بستری روانی، اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته می شود که می تواند نقش موثری در تنظیم هیجانات، کاهش تنش های رفتاری و ارتقای کیفیت تعاملات آموزشی ایفا کند.روش پژوهش از نوع کیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان، مشاهده مستقیم کلاس های درس، و تحلیل محتوای اسناد آموزشی صورت گرفته است. تحلیل داده ها بر اساس مدل تحلیل زمینه محور (Contextual Grounded Analysis) انجام شد که به شناسایی الگوهای رفتاری، عوامل محیطی موثر، و سازوکارهای مقابله ای معلمان در مواجهه با استرس های آموزشی و رفتاری انجامید.نتایج نشان داد که مدیریت محیط محور کلاس، از طریق طراحی فضاهای امن روانی، تقویت حس تعلق، استفاده از نشانه های فرهنگی و زبانی بومی، و تنظیم ساختارهای ارتباطی، می تواند به طور معناداری از بروز رفتارهای پرتنش و استرس های یادگیری بکاهد. همچنین، معلمان با بهره گیری از راهبردهای محیطی نظیر چیدمان انعطاف پذیر کلاس، استفاده از رنگ و نور مناسب، و ایجاد فرصت های مشارکت محور، توانستند فضای یادگیری را به بستری آرام، منسجم و انگیزشی تبدیل کنند.این پژوهش بر ضرورت بازاندیشی در طراحی محیط های آموزشی و توانمندسازی معلمان در مدیریت محیطی کلاس تاکید دارد و پیشنهاد می کند که سیاست گذاران آموزشی، رویکرد محیط محور را به عنوان یکی از ارکان اصلی در برنامه های تربیت معلم و طراحی مدارس آینده مدنظر قراردهند

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، استرس ، دانش آموزان ، رویکرد محیط محور