رابطه سبک های دلبستگی و آسیب پذیری در برابر اختلالات خوردن

اختلالات خوردن همچون بی اشتهایی روانی و پرخوری عصبی، مجموعه ای از مشکلات پیچیده روانی–جسمانی هستند که تحت تاثیر عوامل زیستی، شناختی، هیجانی و بین فردی شکل می گیرند. یکی از عوامل بین فردی مهم که در سال های اخیر توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده، سبک های دلبستگی است. بر پایه نظریه دلبستگی جان بالبی، روابط اولیه با مراقبان اصلی، شالوده الگوهای درونی ارتباط و تنظیم هیجان را می گذارند. سبک های دلبستگی ناایمن، با نقص در تنظیم هیجان، گرایش به خودانتقادگری و حساسیت بین فردی بالا، ممکن است آسیب پذیری فرد را در برابر اختلالات خوردن افزایش دهند. این مقاله با رویکرد تحلیلی–مروری، به بررسی شواهد نظری و تجربی داخلی و خارجی درباره ارتباط سبک های دلبستگی و آسیب پذیری در برابر اختلالات خوردن پرداخته و راهکارهایی برای پژوهش و مداخله پیش رو پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ایمن ، دلبستگی اجتنابی ، دلبستگی دوسوگرا ، اختلالات خوردن ، آسیب پذیری روانی ، تنظیم هیجان