مسیر موفقیت جمع سپاری: یک مدل جامع برای استارت آپ ها

با توجه به اهمیت روزافزون جمع سپاری به عنوان یک استراتژی نوآورانه در استارت آپ ها، هدف این مقاله بررسی مسیر موفقیت جمع سپاری در این کسب وکارها با استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) است. این پژوهش در دو مرحله انجام شده است؛ در مرحله اول، با مرور ادبیات، ۱۰ عامل کلیدی موفقیت جمع سپاری شناسایی گردید. در مرحله دوم، با استفاده از پرسشنامه، داده ها از ۱۱ نفر از مدیران استارت آپ های موفق ایرانی جمع آوری شده و روابط بین عوامل تعیین و مدل ساختاری تفسیری طراحی شد. این پژوهش با ارائه یک مدل جامع، عوامل موثر بر موفقیت جمع سپاری در استارت آپ ها را به صورت سلسله مراتبی ساختاربندی می کند و نقش حیاتی پلتفرم مناسب و پیامدهای یادگیری و هم آفرینی را برجسته می سازد. نتایج نشان می دهد که موفقیت جمع سپاری تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل چند بعدی است که به صورت سلسله مراتبی ساختاربندی شده اند. بر اساس مدل ISM، عامل «پلتفرم مناسب و کاربردی» در پایین ترین سطح به عنوان عامل پیشران اصلی شناسایی شده است. همچینین، عوامل «یادگیری و بهبود مستمر» و «هم آفرینی و خلق مشترک» در بالاترین سطح مدل، به عنوان پیامدهای نهایی جمع سپاری قرار گرفته اند. یافته های این پژوهش می تواند به استارت آپ ها در بهره گیری موثر از جمع سپاری کمک کند و به آنها در ایجاد پلتفرم مناسب، مدیریت عوامل میانجی و دستیابی به پیامدهای یادگیری و هم آفرینی یاری برساند. این پژوهش با روشن ساختن مسیر موفقیت جمع سپاری، می تواند به افزایش نوآوری، مشارکت عمومی و توسعه کسب وکارهای نوپا در جامعه کمک کند.

کلیدواژه ها:

جمع سپاری ، عوامل کلیدی موفقیت ، مدل سازی ساختاری تفسیری ، استارت آپ