بررسی اهمیت و جایگاه حس کنجکاوی دانش آموزان در فرآیند یادگیری

کنجکاوی به عنوان نیروی محرکه اصلی یادگیری، نقشی کلیدی در پرورش مهارت های تفکر خلاق، حل مسئله و سازگاری با تحولات سریع عصر حاضر دارد. این ویژگی ذاتی، زمانی که در محیطی حمایت کننده پرورش یابد، می تواند به یادگیری فعال، عمیق و پایدار منجر شود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی-توصیفی و بر پایه مطالعه کتابخانه ای و تحلیل محتوای کیفی، به بررسی نقش کنجکاوی در یادگیری و موفقیت دانش آموزان پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که عوامل محیطی نظیر خانواده، مدرسه و فرهنگ جامعه، و عوامل فردی شامل انگیزش درونی، خودکارآمدی، اعتماد به نفس و تحمل ابهام، همگی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر سطح کنجکاوی موثرند. شیوه های تدریس معلمان به عنوان یکی از مهم ترین متغیرها، تاثیر بسیاری بر شکوفایی یا کاهش کنجکاوی دارند. روش های فعال، مشارکتی و مبتنی بر پرسشگری، زمینه جستجوگری را فراهم می کنند، در حالی که روش های سنتی و انتقال محور می توانند کنجکاوی را سرکوب کنند. همچنین، بازخورد مثبت و پذیرش اشتباهات به عنوان فرصت یادگیری، فضای روانی لازم برای طرح پرسش های خلاقانه را ایجاد می نماید. نتایج نشان می دهد برای تقویت کنجکاوی دانش آموزان باید فضای آموزشی مشوق، منابع متنوع، تجربیات یادگیری غنی و ارتباط محتوای درسی با زندگی واقعی فراهم شود. چنین رویکردی در نهایت می تواند به تربیت نسلی پرسشگر، خلاق و توانمند منجر شود که برای موفقیت های علمی و حرفه ای آینده آمادگی بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش آموز ، کنجکاوی ، یادگیری