بررسی نقش مثبت اندیشی در پیشگیری و کاهش استرس ناشی از فشارهای تحصیلی در دوره ابتدایی

این مقاله مروری به ارائه یک تحلیل جامع و عمیق از نقش مثبت اندیشی در پیشگیری و کاهش استرس ناشی از فشارهای تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. این پژوهش، دوره ابتدایی را به عنوان دوره ای با فشارهای تحصیلی و اجتماعی فزاینده شناسایی کرده که می تواند منبع استرس قابل توجهی برای کودکان باشد. این مقاله، مثبت اندیشی را که به عنوان مجموعه ای از مهارت های شناختی قابل آموزش مفهوم سازی شده، به مثابه یک سپر روان شناختی حیاتی معرفی می کند که تاب آوری کودکان را در برابر این فشارها افزایش می دهد. مبانی نظری این پژوهش به کاوش در ماهیت استرس تحصیلی، اصول تفکر مثبت و خوش بینی آموخته شده، و سازوکارهای شناختی و هیجانی که از طریق آن ها این مداخله عمل می کند، می پردازد. یافته های تلفیق شده از طیف گسترده ای از مطالعات نشان می دهد که آموزش ساختاریافته مهارت های تفکر مثبت در کمک به کودکان برای بازتفسیر چالش های تحصیلی، مدیریت اضطراب و تنظیم پاسخ های هیجانی خود، بسیار موثر است. نشان داده شده است که این امر به کاهش قابل توجه استرس درک شده و پیامدهای منفی آن منجر می شود. در نهایت، نتیجه گیری می شود که ادغام پرورش مثبت اندیشی در برنامه درسی دوره ابتدایی، یک راهبرد قدرتمند، پیشگیرانه و مبتنی بر شواهد برای مصون سازی روانی کودکان در برابر اثرات زیان بار استرس تحصیلی و ارتقای سلامت روان و بهزیستی کلی آن هاست.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، استرس تحصیلی ، فشارهای تحصیلی ، سلامت روان ، دوره ابتدایی