تاثیر ابزارهای هوش مصنوعی بر تعاملات آموزشی معلم و دانش آموز

هدف این پژوهش بررسی تاثیر ابزارهای هوش مصنوعی بر تعاملات آموزشی میان معلمان و دانش آموزان و تحلیل نقش این فناوری در بهبود کیفیت یادگیری، ارزشیابی و انگیزش تحصیلی بود. این مطالعه با روش مروری انجام شد و داده ها از منابع معتبر علمی و پژوهش های داخلی مرتبط گردآوری و تحلیل گردید. انتخاب منابع بر اساس معیارهایی چون ارتباط موضوعی، تازگی و قابلیت استناد علمی صورت گرفت و تمرکز بر مطالعاتی بود که به کارکردهای هوش مصنوعی در شخصی سازی آموزش، تقویت بازخورد، پایش پیشرفت تحصیلی و افزایش مشارکت یادگیرندگان پرداخته بودند. یافته ها نشان داد که هوش مصنوعی توانسته با ارائه بازخورد فوری، تحلیل دقیق داده های آموزشی و پیشنهاد محتوای متناسب، کیفیت تعاملات آموزشی را ارتقاء دهد و معلمان را در شناسایی نیازهای فردی دانش آموزان یاری رساند. همچنین استفاده از این فناوری موجب افزایش انگیزه، مشارکت فعال و بهبود عملکرد تحصیلی یادگیرندگان گردید. سیستم های ارزشیابی هوشمند دقت و عدالت در ارزیابی را تقویت کرده و امکان برنامه ریزی آموزشی مبتنی بر داده را فراهم ساخته اند. در نتیجه گیری، پژوهش تاکید می کند که هوش مصنوعی در صورتی می تواند بیشترین اثر را در محیط های آموزشی داشته باشد که به صورت هدفمند، تدریجی و همراه با توانمندسازی معلمان به کار گرفته شود. هم افزایی میان تعامل انسانی و فناوری، کلید بهره برداری موثر از این ابزارها است. استفاده صحیح از هوش مصنوعی می تواند محیط یادگیری را به بستری پویا، عادلانه و کارآمد برای پرورش استعدادهای فردی تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تعاملات آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، ارزشیابی تحصیلی